De wonderen van Cambodja

Hallo allemaal,

Een tijdje geleden dat ik iets van mij heb laten horen en dat is eigenlijk altijd een goed teken. Sinds de laatste keer dat ik schreef heb ik Cambodja ondekt. Geen idee wat ik van het land moest verwachten, maar het heeft mij zeer positief verrast!

De reis van Vietnam naar Cambodja was iets minder rooskleurig als het intro misschien doet vermoeden en dit is een understatement. Het was een nachtmerrie. Ik moest van het eiland Phu quoc naar het vaste land om de grens over te gaan. De zee was alleen vreselijk wild. Op en neer, heen en weer, om de paar minuten weer iemand over zijn nek... zit je dan met je nissen plastik. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik dacht, dit is het, einde reis, einde verhaal... Gelukkig was de tijd nog niet rijp en mocht ik levend van boord!! Toen was het tijd voor de grensovergang. Ik kan wel zeggen dat Cambodja een tikkeltje corrupt is. Nadat ik mijn visum in mijn paspoort had, werd ik in een klein kamer gestuurd. En werd er een 'grondig' medisch onderzoek verricht... (lees: vragenlijst invullen + temperatuur opnemen) vervolgens het verzoek of ik voor deze 'service' even wilde betalen. Ik moest moeite doen mijn lach in te houden bij deze uitstekende grap. Gelukkig kon ik deze joker mijn vaccinatieboekje laten zien en was ik daarmee gezond verklaard! Vervolgens nog een aantal uur klem in een bus en toen was ik eindelijk in Phnom Penh.

Phnom Penh vond ik helemaal niets. De voornaamste reden voor mijn bezoek aan Phnom Penh is de heftige geschiedenis van het land. Ik ben naar de Tuol Sleng prison en killing fields geweest. Nog maar 40 jaar geleden zijn in Cambodja miljoenen mensen vermoord onder het bewind van Pol Pot. In zijn ideale maatschappij waren intelectuelen, gelovigen, brildragers, iedereen met ook maar een vorm van educatie een bedreiging. Om te beginnen werden deze mensen naar de Tuol Sleng gevangenis gebracht. Hier werden zij net zolang gemarteld tot dat zij namen zouden noemen van zogenaamde spionnen, die er niet waren. Wanneer zij geen namen noemde werd je op de meest gruwelijke manieren gestraft. Toen het dodental te hoog opliep voor de gevangenis, waren daar de Killingfields. Hier werden de mensen gebracht voor hun eindbestemming. Gezien het feit dat kogels voor Pol Pot te duur waren, werden ook hier de mensen op afschuwelijke wijze aan hun einde gebracht. Het was een ontzettend heftige dag mede doordat het om het 'normale' volk ging. Het is zo belangrijk om je bewust te worden wat er recentelijk nog in de wereld heeft plaatsgevonden.

Na Phnom Penh ben ik doorgereisd naar Kratie voor wat luchtiger vermaak... Dolfijnen! Tijdens de busreis zat ik naast een oude Cambodjaanse man met een half gebit. Hele verhalen verteld, geen idee waarover maar gezellig was het wel ;) deze man heeft de hele reis in kleermakerzit gezeten en ik was zeer verrast dat hij nog kon lopen aan het eind van de rit! Bij aankomst in Kratie gelijk een groepje van zeven solo reizigers tegen het lijf gelopen en samen zijn we naar de dolfijnen geweest. Heel leuk om te zien, maar de weg ernaartoe was nog leuker. Met de tuktuk reden we door allemaal kleine dorpjes en de locals zijn hier zo lief! Het dagelijks leven en hun zelfgemaakte huizen, het is zo bijzonder om te zien en iedereen is vrolijk, ik kan er uren rijden en alleen maar kijken alles in mij opnemen :)

Na Kratie ben ik doorgereisd naar Kampot en meteen twee meiden ontmoet. Kampot is een van mijn favoriete plekken in Cambodja. Het is een schattig plaatsje aan de rand van een rivier omringt met geweldige natuur. Samen met Wendy en Paula ben ik een aantal dagen op onderzoek uitgegaan én ik heb mijn scooterdebuut gemaakt!

(Na een kleine tablet crash, verder waar ik was gebleven)

Met de scooter naar het national park gereden en genoten van de fantastische omgeving. Een top dag kan ik wel zeggen. Ook nog even de armspiertjes getraind tijdens een Kayaktocht, Kampot was super!

Na Kampot was het tijd voor een compleet nieuw avontuur... liften! Samen met Wendy een poging gedaan om naar Sihanoukville te komen. De eerste auto was vrij snel gevonden en het eerste stuk was afgelegd. De tweede auto die stopte bleek een lokale taxi te zijn. Voor twee dollar zouden we helemaal naar Sihanoukville worden gebracht, tot zo ver het liften dus ;) de taxi begon in een prima mini busje, maar naar 40 minuten moesten we overstappen naar een personenauto. Wie denkt dat 13 personen + twee backpacks niet in één auto kan, heeft het mis.... Ik heb mij rot gelachen. Op het moment dat er een tweede persoon op de bestuurderstoel plaats nam kon je mij opvegen. Uh maar hoe kan de chauffeur bij de pedalen? En waar laat die vrouw haar benen?? Ik zal het beeld van twee hoofden op de bestuurderstoel nooit meer vergeten!

We zijn er! Sihanoukville is voornamelijk een feeststadje en voor mij alleen vertrek en aankomst voor het eiland Koh Rong. Ik ben er nu zeker van dat ik geen eiland mens ben. Het feit dat ik een hekel heb aan zand en zout water helpt niet, maar verveel mij te snel. Desondanks was het wel ontzettend mooi.

Tijd voor weer een stad en wel Siem Reap. Siem Reap is voornamelijk populair vanwege het iconische Angkor Wat. Persoonlijk vond ik het stadje zelf ook prima. Ik heb drie dagen de tijd genomen om het tempelcomplex van Angkor te bekijken en het is veel groter dan je denkt. Positief als ik ben was ik weer lekker op de fiets gestapt, misschien met 30km en 40 graden niet het strakste plan, maar hé het kostte maar één dollar. Ook dag twee lekker op de fiets en dag drie moest ik helaas met een tuktuk. Angkor was ontzettend mooi en ben blij dat ik de tijd heb genomen om zo veel mogelijk te zien. Terwijl ik in Siem Reap was, was het Cambodjaanse nieuwjaar! Het was een fantastisch feest, de wolken babypoeder en waterpistolen komen je vrolijk te gemoet en wat is er nou leuker om een toerist helemaal onder te smeren. Precies!! Ik zat helemaal onder, maar voor het eerst van mijn leven kon ik genieten van een nieuwjaarsfeest... (zeg hallo tegen een vuurwerkfobie) Ik opper voor eenzelfde vorm in Nederland, dat het koud is negeren we gewoon!

Mijn laatste stop in Cambodja is Battambang. Het stadje zelf is niet fantastisch, maar ook hier maakt de omgeving het verschil. Er is een grot waar iedere avond honderdduizenden vleermuizen uitvliegen om op jacht te gaan maar hun avondmaal, super tof om te zien en het duurt ook ontzettend lang, ze blijven maar gaan. Dan is er nog het hoogtepunt van Battambang kan ik wel zeggen of dat wil de tourism police je hier althans wijsmaken, de Bambootrain! Het is een soort achtbaanritje over de oude spoorbaan van de Khmer Rouge en het is hilarisch. Je rijdt twintig minuten lang door een weiland over een slechte spoorbaan om nog maar te zwijgen over de pijn in je bips... dan kom je aan bij het eindstation waar je door allemaal locals getackeld wordt om wat te kopen en dan weer terug. Een once in a lifetime experience!

Morgen vertrek ik alweer naar Bangkok en dan is mijn Zuidoost Azië rondje compleet! Echt bizar hoe snel de tijd nu gaat. Over 19 dagen sta ik gewoon weer op Schiphol!

Ik wist niet zo goed wat te verwachten van Cambodja, maar ik vond het geweldig. De locals zijn super lief, het land is mooi en heb hele leuke mensen ontmoet! Ik heb van elke dag genoten :)

Nu nog een paar dagen Bangkok en dan de grote reünie met mijn lieftallige zus in Tokyo! Heel veel zin en volop genieten, want twee keer knipperen met de ogen en ik zit alweer in het vliegtuig.

Veel liefs en (hoe gek klinkt dit) tot snel!

Kirsten