Ojee! Een hurkwc!

Hallo allemaal,

Ik ben alweer twee weken en honderd avonturen verder, dus hier gaan we!

Nadat Denpensar mij nogal omver had geblazen door de hectiek ben ik snel afgereisd naar het rustgevende hart van Bali, namelijk Ubud. Ubud staat bekend om de rijstvelden, ontspanning en joga. Ik moet ook zeggen dat het een hele fijne plek was om even bij te komen van mijn cultureshock. De eerste dag zoals dat hoort als Nederlandse een fietstocht gedaan in de omgeving van Ubud en de rijstvelden, heel leuk! Opvallend ook dat mensen die nog nooit hebben gefietst ook besluiten met zo'n groep mee te gaan.... Waarom?? Anyway de dag daarna was er ook niet echt sprake van ontspanning want ik ging de Batur vulkaan beklimmen. Om 2 uur snachts wordt je dan opgehaald om voor zonsopkomst boven te zijn. Mijn hemel! Het was voor mij fysiek, maar vooral mentaal ontzettend zwaar. Het werd weer even pijnlijk duidelijk dat mijn lichaam mijn hoofd niet altijd bij kan houden en dat is veel te confronterend om 4 uur s nachts. Gelukkig ben ik boven gekomen en het uitzicht was zeer indrukwekkend, om nog maar te zwijgen over de apen die met alle macht je ontbijt wilde stelen. Nou als er iets is wat ik goed kan verdedigen is het mijn eten wel ;) na al dit intensieve geweld was daar mijn ontspanningsdag... Ik begon de dag met een jogales bij dé jogaschool van Ubud. Ik ben blij dat ik vrij flexibel ben, want het was best pittig. Het is natuurlijk allemaal behoorlijk zweverig en het is dus de bedoeling dat je alleen naar je lijf luistert en niet laat afleiden door dagelijkse gedachten. De instructeur herhaalde dit alleen zo vaak dat het alleen maar averechts werkte... iets met denk niet aan een roze olifant en hè daar is ie! Maar toch was het wel leuk om mee te maken ;) de dag afgesloten met een massage, prima tijd in Ubud kan ik wel zeggen.

Hierna ben ik doorgereisd naar kustplaats Sanur, want er stond nog een verjaardags cadeautje op de planning... surflessen! Ik wilde het meteen goed aanpakken dus twee keer twee uur op een dag. Met frisse moed naar mijn eerste les om 8 uur... Eenmaal op het water werd ik langzaam groen. Kotsmisselijk! Het gedein op die golven met de plank het was vreselijk haha. Maar aangezien opgeven geen optie is, hup peddelen peddelen peddelen en daar ging ik! Ik heb gewoon gestaan en een heel stuk ook! Ondanks de misselijkheid was het ontzettend gaaf en over de ondraaglijke spierpijn hebben we het gewoon niet ;) het hostel in Sanur was ook ontzettend gezellig dus Savonds altijd dolle pret!

Tijd voor het paradijs! Het moment dat ik voet zou zetten op de gili eilanden was een moment waar ik lang naar toe heb geleefd. Het was magisch, de knalblauwe zee, wit strand, felgekleurde bootjes, paard en wagens want gemotoriseerd vervoer is er niet. Die blauwe zee dat vraagt om een duik... een duik in mijn bed werd het helaas met niet te grote afstand van het toilet:( heerlijk zo'n darm infectie, dan voelt Nederland wel ineens heel ver weg. Gelukkig vertelde iemand mij dat je pas een echte backpacker bent als je een ziekte hebt opgelopen... Nou check! Na drie dagen kon ik eindelijk weer iets ondernemen en ben meteen een snorkeltocht gaan maken langs de drie eilanden, te gek! Koraal, honderden visjes en zeeschildpadden! Alles kwam voorbij echt heel mooi. De dag afgesloten met een leuke groep mensen bij de zonsondergang en lekker uiteten geweest. Een mooi einde van een paar dramatische dagen.

Toen werd het tijd om naar een ander deel van Indonesië af te reizen en wel naar Java. Een busreis van 22 uur is ondertussen een eitje! Ik was de enige westerse in de bus en het trok nogal bekijks... Om even in te haken op de titel van dit stuk onderweg waren er enkel hurktoiletten. Mijn lieftallige familie weet hoe top ik dit vind dus wees trots. Ik heb er namelijk vier getrotseerd, woehoe! Nou na tien liefdesverklaringen, drie foto's, vier hurktoiletten dus en een lijk langs de weg was ik eindelijk in Yogjakarta!

Een compleet andere wereld dan Bali. Je merkt meteen dat het veel islamitischer is. Meteen de eerste avond twee canadese meiden en Nederlandse Hinke ontmoet en samen uiteten geweest. Met Hinke afgesproken om samen naar de Borobudur en Prambadam tempels te gaan. Beide ontzettend indrukwekkend, maar het is ons op vier minuten niet gelukt om het op een dag te bekijken dus waren het twee gevulde dagen. Ook bij de tempels waren we een wandelende bezienswaardigheid. Als we op alle verzoeken waren in gegaan dan hadden we meer dan 15 keer op de foto gemoeten. Maar de allerergste zijn wel de mensen die gewoon een foto van je maken van een afstandje alsof je het niet ziet!

Na Yogjakarta ben ik alweer verder gereisd naar Thailand. Indonesië was mooi, maar ook wel pittig (en dan heb ik het niet alleen over het eten
). Hopelijk gaan er nog veel mooie momenten komen in weer een nieuwe etappe. Ik ben gewoon al bijna negen weken weg!

Heel veel liefs,

Kirsten